Artysta plastyk ur. w 1952r. Edukację artystyczną rozpoczął w Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie.
Studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie ukończył w roku 1978. Dużą wagę przywiązywał do doskonalenia warsztatu malarskiego. To zaowocowało dużymi możliwościami w stosowaniu różnorodnych środków wyrazu. Równie dobrze czuje się w malarstwie tradycyjnym, jak też w ambitnych projektach nadrealnych, dających nieograniczone możliwości uruchomienia artystycznej wyobraźni. W ostatnich latach właśnie ten kierunek dominuje w jego twórczości. Zaczynał od muzyki. Jako przedszkolak zaprowadził mamę do Domu Kultury, żeby zapisała go na fortepian. Po jakimś czasie ośrodek zlikwidowano, więc wyprosił u mamy kupno skrzypiec, które też go fascynowały. Profesor w klasie skrzypic pokładał w nim duże nadzieje. Nieszczęśliwy wypadek (złamana ręka w nadgarstku) sprawił, że odstawił skrzypce na półkę i skupił się na swojej równoległej pasji - czyli plastyce. Z ręką na temblaku zdał do liceum plastycznego. Akademia Sztuk Pięknych była kolejnym etapem spełniania własnych pragnień i ambicji. Jedyne "akty" wysłane przez warszawską akademię na europejską wystawę osiągnięć uczelni plastycznych były jego autorstwa. Po kilku latach już samodzielnej twórczości zainteresowała się nim galeria w Japonii. Cztery coroczne wystawy w Tokyo dały nieoczekiwany efekt w postaci ok. 70-u sprzedanych obrazów. To był przełom w jego twórczości, ponieważ komfort ekonomiczny dał możliwość spokojnych prób określenia własnego języka w malarstwie. Ta droga doprowadziła do światów nieistniejących, wywołujących różnorodne interpretacje i różnorodne doznania. Od wielu lat nie organizuje wystaw bo ma przekonanie, że wartość ma każdy pojedynczy obraz a nie ich zbiór.

WYSTAWY:

1980 – wystawa zbiorowa w Sztokholmie
1984 – wystawa zbiorowa w Wiedniu
1985 – wystawa zbiorowa w Darmstadt
1985 – wystawa indywidualna w Warszawie
1986 – wystawa indywidualna w Warszawie
1986 – wystawa zbiorowa w Utrechtcie
1987 – wystawa indywidualna w Tokio
1988 – wystawa zbiorowa w Tokio
1989 – wystawa indywidualna w Tokio
1990 – wystawa indywidualna w Tokio
2004 – wystawa zbiorowa w siedzibie TVN

Obrazy Bogdana Magnuskiego zdobią kolekcje w wielu miejscach na świecie
- w Anglii, Niemczech, Szwecji, USA, Australii, Japonii i Afryce Południowej.

jak powietrze. Dziecko gdy się rodzi wdycha pierwszy haust powietrza - ja razem z tym powietrzem wchłonąłem potrzebę tworzenia

wolałbym o nim zapomnieć :)

bardziej własna wyobrażnia niż świat nas otaczający

mam ich kilka, ale pierwsza to chyba ta, że nie ma rzeczy niemożliwych jeśli się czegoś bardzo chce

... to zbyt intymne....:)

bez dobrego towarzystwa !!!

czasu, czasu i czasu - dni są zbyt krótkie...

to zależy czym je wypełnimy..., ale generalnie skracają życie o 1/3

ŚWIECI SŁOŃCE

KOBIETA !!!

oczywiście wróciłbym do muzyki - choć niestety tylko na własny użytek

befsztyk z cebulką, kartofelki i ogórek małosolny - a poza tym mam ich wiele w zależności od nastroju...

jako niedoszły muzyk doceniam różne postaci muzyczne, ale z tych trojga wybieram Mozarta :)

mąż swojej Żony - zdecydowanie !!!