Opis obrazu

Obraz przedstawia młodą kobietę, której delikatne rysy twarzy wyłaniają się z subtelnie nasyconej palety kolorystycznej. Jej spojrzenie wygląda na zamyślone, niemalże nieobecne, a przede wszystkim pełne skrytych emocji. Kontrast czerni i bieli na sukni jest intrygujący; czarny materiał spływa w dół, tworząc kształty przypominające cieknącą farbę. Kompozycja jest prosta, ale niezwykle wyrazista. Z takim artyzmem balansowania formy i przestrzeni można śmiało rzec, że to coś na miarę "less is more". Techniką artystyczną wydaje się być precyzyjne użycie ołówka i farby, co nadaje dziełu płaskości i głębi jednocześnie. Widz może odczuwać pewną melancholię, zagadkową ciszę odbijającą się w sylwetce postaci. Czy artysta chciał pokazać izolację w nowoczesnym świecie? Może to symboliczne przedstawienie wewnętrznego zmagania, które zna każdy z nas. Fajnie by było, gdybym też tak umiał. Atmosfera obrazu jest pełna spokoju, ale też niewypowiedzianego napięcia. To takie trochę jak cisza przed burzą, prawda? Taka mieszanka emocji sprawia, że obraz staje się niezapomniany.