Opis obrazu

Na obrazie widzimy tajemniczą postać, jej oczy są zamknięte, jakby pogrążona była w głębokiej refleksji albo śnie. Dominują odcienie czerni i szarości, tworząc monochromatyczną gamę kolorystyczną, która wciąga nas w świat cieni i światła. Powiewające włosy i delikatność skóry kontrastują z ciemnym tłem, dodając dramatyzmu całej kompozycji. Technika wykorzystana przez artystę to prawdopodobnie ołówek lub węgiel, co pozwala na subtelne przejścia tonalne i głębię detali. Obraz emanuje spokojem, lecz jednocześnie skrywa pewne niedopowiedzenia. Może wywoływać uczucie nostalgii, tęsknoty za czymś nieuchwytnym. Albo wspomnienia. Może to nostalgia za tym, co było, albo za marzeniami, które się nigdy nie spełniły. Każdy z nas może znaleźć w tej twarzy cząstkę siebie. Dusza obrazu jest nieuchwytna, jakby mówiła do widza: "Stop and think." Styl artysty jest nowoczesny, ale czuć w nim inspirację klasyką. Spontaniczność kreski sprawia, że dzieło wydaje się pełne życia. Odbiorcy mogą odczuwać różne emocje, od spokoju po pewien niepokój. Można sobie wyobrazić, że to ilustracja snu, wrażenie ulotne i piękne. "A ja myślę, że ona śni o motylach" – powiedziałby malutki widz. W sumie, obraz to rodzaj emocjonalnej podróży w nieznane, gdzie detale są kluczem do serca dzieła.