Opis obrazu

W centrum obrazu dominuje intensywna błękitna twarz, delikatnie zarysowana, z zamkniętymi oczami. Jej kontury wydają się zataczać kręgi w niekończącej się przestrzeni. Tło jest pełne błękitnych tonów, które przechodzą w mroczny granat. Kompozycja jest symetryczna, co nadaje całości harmonii, mimo że w tle majaczy nieco niepokojąca czaszka. Widoczne budynki w tle, jakby unoszące się nad całą sceną, dodają obrazowi miejskiego charakteru, sugerując relacje między człowiekiem a nowoczesnym światem. Nastrój jest surrealistyczny, trochę jak dreamscape, a mimo to emanuje spokojem. Artysta zastosował technikę łączenia pociągnięć pędzla i techniki chlapania farbą, tworząc efekt przypominający pajęczą sieć wokół centralnej postaci. Całość wywołuje wrażenie ulotności i tajemnicy. Moim zdaniem obraz skłania do refleksji nad połączeniem duszy z zewnętrznym światem, co może budzić uczucie introspekcji lub nawet melancholii. Obrazie zdaje się szeptać o kruchości egzystencji, a jednocześnie o jej pięknie, wciągając widza w osobistą podróż po emocjach. Jedenastoletni Jaś mógłby powiedzieć: "To wygląda jak magiczny sen". Mroczny klimat, lecz niepozbawiony nadziei, urzeka i przyciąga wzrok, niczym tajemnicze butterfly in a dream.