Opis obrazu

Obraz przyciąga wzrok ciepłym, żółto-brązowym tłem, które przypomina nieco stary, wypłowiały pergamin. Na nim delikatnie wyróżniają się białe kwiaty - dość proste, jak namalowane dziecięcą ręką. Płatki tych kwiatów wydają się niemalże unosić w lekkim powiewie, jakby chciały opowiedzieć jakąś cichą opowieść. Cała kompozycja jest dość minimalistyczna, lecz nie pozbawiona uroku. Taki spokój bije z tego obrazu, że aż chce się usiąść i po prostu to "chill out". Artysta wykorzystał technikę tłustych pociągnięć pędzla, co dodaje głębi i faktury. Kwiaty wyglądają, jakby były zawieszone w przestrzeni, samotne lecz pełne wdzięku. Może to nostalgia, a może po prostu radość z prostoty? Emocje, które może wywołać ten obraz, są subtelne, ale głęboko poruszające - coś jak ciepłe wspomnienie z dzieciństwa. Hej! Te kwiaty są naprawdę ładne! Pisze siedmiolatek. Jest w tej pracy coś magicznego, co sprawia, że chce się patrzeć na nią godzinami. Niebo jest niemal nieosiągalne, lecz jest tam obecne. Dla mnie to sztuka, która wywołuje uśmiech. Czyż to nie o to właśnie chodzi w sztuce, by przemawiać bez słów?