Opis obrazu

Na obrazie widzimy ujęcie wyraziste, zdominowane przez czarne linie i kształty, które tworzą portret starszej osoby. Twarz, pełna zmarszczek i wyżłobień, wywołuje wrażenie głębokiej refleksji. Dominuje tu monochromatyczna paleta kolorów, która intensyfikuje emocje płynące z dzieła. Kompozycja jest chaotyczna, ale w tym chaosie kryje się pewien porządek. Linie's są dynamiczne, niemalże agresywne, co nadaje obrazowi żywotności. Artysta zastosował technikę szkicu, gdzie każda kreska wydaje się mówić „I'm alive!”. Obraz emanuje pewnym melancholijnym nastrojem. Atmosfera jest ciężka, ale nie przytłaczająca, jakby zapraszała do głębszej zadumy. Styl podobny do ekspresjonizmu, gdzie forma ma wyrażać wewnętrzne emocje. Można poczuć nie tylko upływ czasu, ale też zamyślenie, zadumę nad życiem. Ciekawe, co myśli ta osoba, prawda? Dla dziecka mogłoby to wyglądać jak „dziadek, który dużo wie!”. A może to w ogóle nie dziadek! To dzieło może poruszyć różne struny w odbiorcy. Zastanawia mnie, co ta postać przeszła w życiu. Osobiście czuję pewne wzruszenie, patrząc na głębokie rysy i zamyślone oczy, jakby były pełne opowieści. Może to przypomnienie, że każdy ma swoje historie, które tworzą takie „linie's” na twarzy. Ten obraz to takie małe „journey” przez czas i przeżycia.