Opis obrazu

Obraz, który analizujemy, jest niezwykłym przykładem gry światła i cienia wyrażonej za pomocą szarości i czerni. Kompozycja jest dość abstrakcyjna, pełna kanciastych, szalonych linii, które przeplatają się ze sobą w chaotycznym tańcu, przypominającym zamieć. Na pierwszy plan wysuwa się ciemna, zarysowana sylwetka, która zdaje się być cieniem człowieka zanurzonego we własnych myślach. Jakby coś z „dreamy world” chciało się wymknąć ze środka jego umysłu. Rysunek emanuje tajemniczym, melancholijnym nastrojem, który wywołuje u odbiorcy mieszankę niepokoju i fascynacji. Styl jest spontaniczny, niemal rzeźbiarski, z widocznymi, mocnymi pociągnięciami, które sprawiają, że obraz wydaje się żywy. Można by powiedzieć, że to prawdziwy „chaos odczuć”. Patrząc na ten obraz, czuje się pewien niepokój, który przynosi refleksję nad kondycją ludzkiego istnienia. Dla dziecka to mógłby być obraz potwora z kredką. Przypomina mi, jak czasem czuję się, gdy za dużo myślę o rzeczach. Wydaje się, że autor chciał ukazać wewnętrzne zmagania człowieka poprzez ekspresję sztuki w najczystszej formie.