Opis obrazu

Na obrazie widzimy twarz namalowaną w odcieniach szarości, co dodaje mu tajemniczości i pewnej powagi. Kształty są miękkie, rozmyte, niemal jakby artysta chciał uchwycić ulotny moment. Kompozycja jest klasyczna — twarz jest w centrum, ale jej kontury nie są wyraziste, raczej mieszają się z tłem. Całość emanuje melancholią i refleksją, jakby portretowana postać zatrzymała się na chwilę w jakiejś głębokiej zadumie. Styl artystyczny przypomina ekspresjonizm — szybkie pociągnięcia pędzla, dynamiczne linie. To wszystko daje poczucie dynamiki, mimo statyczności samej sceny. Przy pierwszym spojrzeniu obraz może wywołać uczucie niepokoju lub smutku. Może kogoś nawet wciągnąć w krainę wspomnień. Artistic chaos — tak można by opisać technikę używaną przez artystę. Jest coś pięknego w tej niedoskonałości, tej brutalnej szczerości. Widząc ten obraz, maluje się przed oczami cały świat emocji i przemyśleń. Dziecko mogłoby opisać to tak: „Ten pan wygląda jakby miał burzę w głowie”. I rzeczywiście, wyobraźnia rusza z kopyta! Patrząc na ten obraz, czułem się niemal przytłoczony jego głębią. Zmusza do zatrzymania się, pomyślenia. Te wszystkie cienie i półcienie — jakby skrywały czyjąś historię. Każdy detal, każda rozmazana linia mają coś do powiedzenia.