Opis obrazu

Obraz przedstawia nieco tajemniczą postać w półcieniu. Dominującymi kolorami są odcienie szarości i czerni, które nadają dziełu mrocznego, melancholijnego wyrazu. Twarz, zarysowana zręcznymi, chaotycznymi kreskami, wydaje się kryć w sobie wiele emocji. Kształty są lekko rozmyte, co dodaje kompozycji ulotności i pewnej efemeryczności. Atmosfera jest ciężka, prawie jakby można było poczuć chłód, który emanowałby z tego dzieła, jeśli tylko wystawi się dłoń do obrazu. Styl artystyczny obrazu przypomina rysunek wykonany węglem, o miękkiej, lecz jednocześnie wyrazistej fakturze. Artysta stosuje techniki ekspresjonistyczne, pozwalając emocjom przelewać się przez karty papieru w sposób niezwykle organiczny. Taki styl sprawia, że odbiorca może poczuć się wręcz przytłoczony emocji tego portretu – jest to coś, co za każdym razem skłania do refleksji, chociaż obraz wydaje się prosty. Patrząc na ten obraz, trudno uniknąć poczucia smutku lub zagubienia. Czyżby postać zastanawiała się nad czymś ważnym? Może to ktoś, kto patrzy w głąb siebie, próbując znaleźć odpowiedzi. „To wygląda jak człowiek, który jest bardzo, bardzo myśliwy” – powiedziałoby dziecko. Ten „chaos”, który widać w kreskach, jest pełen emocji. Czujesz się jak w środku deszczowego dnia, kiedy wszystko wokół jest trochę przytłumione. Ale jest w tym pewna beauty, co wciąga i nie daje o sobie zapomnieć.