Opis obrazu

Obraz przedstawia twarz wykreowaną za pomocą czarno-białych linii i płaszczyzn. Dominują tu szorstkie, nieco chaotyczne pociągnięcia węgla, które tworzą ciężką, ale dynamiczną fakturę. Głowa wydaje się lekko pochylona, z zamkniętymi oczami, co nadaje jej zadumanego wyglądu. Kontrast między ciemnymi, grubymi kreskami a białym tłem przyciąga wzrok. Atmosfera jest tajemnicza, nieco melancholijna. Można prawie usłyszeć szept przeszłości. Styl artystyczny przypomina szkic, w którym artysta celowo stosuje surowość i niedoskonałość. Taka technika sprawia, że portret jest bardziej emocjonalny, bardziej „alive”, niż gdyby był idealnie wygładzony. Obraz wywołuje mieszane uczucia, może nawet delikatny niepokój, ale przede wszystkim intryguje. Czy patrzymy na człowieka zagubionego w myślach, czy na wizję wyłaniającą się z cienia? Każdy może dostrzec coś innego. Ja widzę smutnego pana. Artysta bawi się z percepcją, zmuszając nas do zastanowienia – co się kryje za tą twarzą? Zmagania, spokój? Może to właśnie magia tej pracy.