Opis obrazu

Na obrazie widzimy twarz naszkicowaną za pomocą pastelowych kolorów. Dominują tu błękity, zielenie i czerwienie, które tworzą kontrast i nadają całości szorstki, surowy wygląd. Kompozycja jest dość centralna, twarz wypełnia większość płótna, przyciągając wzrok odbiorcy. Właśnie te kolory i kształty, chaotycznie zmieszane, nadają dziełu ekspresyjny i nieco melancholijny nastrój. Czuję się, jakby postać na mnie patrzyła, próbując coś powiedzieć. Artysta użył kanciastych, mocnych pociągnięć, co sugeruje technikę impasto. Przez to twarz wydaje się niemalże trójwymiarowa. Może to było zamierzone? Obraz emanuje emocjami niepokoju i zagubienia. Czujesz wręcz, jakbyś miał do czynienia z duszą odsłaniającą swoje wewnętrzne zmagania. Wygląda to jak scena z snu, niesamowicie oddziałująca na zmysły. Jak coś by napisało dziecko: ten pan wygląda jak z bajki, ale trochę smutnej. Fascynujące jest to, jak takie niby "chaotic" podejście potrafi przemówić do człowieka. Odbiorcy mogą czuć zarówno niepewność, jak i zrozumienie, patrząc na tę pracę. Po chwili zastanowienia, ten obraz to taki wizualny dialog pomiędzy artystą a światem.