Opis obrazu

Na obrazie dominuje niepewny chaos linii, które układają się w ludzką twarz. Czerń ołówka na tle bieli papieru to klasyka. Widzimy splątane zygzaki, które budują rysy nosa, oczu i ust z niemal magiczną swobodą. Całość przypomina miarały dream - sen jakiegoś artysty, który próbował uchwycić efemeryczny moment. Twarz patrzy na nas, ale nie bezpośrednio. Jest coś w tej pracy, co sprawia wrażenie tajemniczości, jakby miała opowiadać niewypowiedziane historie. Atmosfera obrazu jest nieco przytłaczająca, a zarazem wciągająca. Jest melancholijna i pełna zadumy. Technika? Kto wie, wygląda jakby artysta z rozmachem poruszał kredką, niezbyt przejmując się zasadami. Może to symbol all the tangled emotions we carry? Patrząc na obraz, czuję nostalgię. Jest coś wzruszającego w spojrzeniu tej twarzy. Jak dziecko, myślę: "Czy to potwór?". Czasem sztuka mówi więcej niż słowa, a tu mamy przykład, że prostota może kryć głębokie, filozoficzne pytania.