Opis obrazu

Na obrazie widzimy chaotyczną plątaninę czarnych linii tworzących zarys twarzy. Kreski wirują w nieporządku, jakby ktoś z rozmachem splótł je w pośpiechu czy emocji. Tło pozostało białe, co wzmaga kontrast i dodaje dramatyzmu całości. Dominują tutaj gwałtowne ruchy ołówka, które przecinają się i nakładają nawzajem, kreśląc wyrazistą, choć nieco przygnębiającą sylwetkę. Nastrój dzieła jest melancholijny, nieco mroczny, jakby zawisł nad nim cień niepokoju. Mógłby to być portret kogoś zagubionego w labiryncie myśli. Styl artysty przypomina ekspresjonizm, z jego emocjonalnym ładunkiem i surową szczerością. Można odnieść wrażenie, że twórca chciał uchwycić coś ulotnego, może chwilowy stan ducha? Technika chaotycznych linii jest intensywna, zwracająca uwagę na spontaniczność i wolę przekazania czegoś więcej niż tylko realistycznej formy. Czy to obraz kogoś smutnego? A może po prostu zamyślonego? Dziecko mogłoby powiedzieć: "To wygląda jak potwór z ciemnego lasu!" Może rzeczywiście, jest coś niepokojącego w tej twarzy, coś, co przyciąga wzrok i nie puszcza. The messiness of the lines sprawia, że obraz może być odczytywany na różne sposoby, w zależności od nastroju widza. Dziwna to kompozycja, ale niesamowicie fascynująca, wywołująca pewien niepokój, ale również zachwyt nad umiejętnością oddania tak skomplikowanych emocji za pomocą prostych linii.