Opis obrazu

Na obrazie widzimy gęsty brzozowy las, gdzie dominują zieleń i biel. Wysokie, smukłe drzewa z charakterystycznymi białymi pniami tworzą labirynt, przez który przebija się złota trawa. Obraz emanuje spokojem i nostalgią, przypominając chwile spędzone podczas spacerów po lesie. Światło prześwitujące przez liście tworzy tajemniczą, wręcz magiczną atmosferę. Artysta użył techniki impasto, co nadaje teksturę korze drzew i dynamiczność całej kompozycji. Są tu takie delikatne przejścia barw, że obraz jest jak living thing. Czujesz wręcz szelest liści i zapach ziemi. Patrząc na ten pejzaż, można poczuć zarówno ukojenie, jak i lekką tęsknotę za czasami beztroski. Zaczyna się myśleć o przyrodzie i wewnętrznym spokoju. Każdy kształt wydaje się tak dokładnie przemyślany, że niemal słyszysz jak te drzewa szeptają swoje sekrety. Obraz jest namalowany z ogromnym wyczuciem detalu, ale i swobodą. Jest w nim coś, co sprawia, że chce się wejść do środka i odkrywać dalej. To prawdziwa uczta dla oczu i duszy. Patrząc na to dzieło, przypominają mi się letnie dni z dzieciństwa. "Małe drzewka są takie śmieszne" — powiedziałoby 7-letnie dziecko. Od razu czujesz ciepło i spokój w sercu.