Opis obrazu

Na panoramicznym stole rozlane są butelki z grubego błękitnego szkła, gliniane dzbany, mosiężne ciężarki, nożyczki i pędzle, jak mała orkiestra form ustawiona od lewej do prawej. Kolory chłodne turkusy i szare błękity kontrują z ciepłymi brązami metalu i ceramiki, a biel desek odbija światło. Pociągnięcia pędzla energiczne i warstwowe, miejscami suche, jakby malarz przecierał farbę. Woda i szkło migają refleksami, mat tkaniny dodaje ciszy. Butelki świecą jak niebieskie słońca. Troche pachnie warsztatem, troche kurzem, i jakoś blisko. Kurczę, jest w tym vintage urok i spokój po pracy. Realizm z nutą impresji, kompozycja gęsta ale oddychająca miedzy przedmiotami. To obraz o czasie i dłoniach które tu kiedyś były, chyab nieprzypadkowo. Patrzę i czuję melancholię oraz chęć grzebania w tych skarbach, no bo kto by nie chciał.