Opis obrazu

Obraz emanuje tajemniczą atmosferą, jakby mówił do nas językiem snów. Na pierwszy rzut oka widać po lewej stronie niejasną, rozmytą twarz, ubraną w chłodne odcienie beżu i różu. Wyraz twarzy — niepewny, a może ironiczny? — kontrastuje z futurystycznym hełmem po prawej stronie. Kto mógłby nosić taki hełm? To pytanie pozostaje otwarte, dodając dziełu aurę zagadki. Kompozycja jest odważna, łączy przeciwieństwa. Delikatność spotyka technikę. To mieszanka realizmu z abstrakcją, gdzie farby zostały nałożone niepewnie, trochę jakby artysta tworzył na chybcika, może coś poprawiał i dodawał na bieżąco. Takie podejście dodaje niesamowitego dynamizmu i organiczności temu kawałkowi sztuki. To dzieło może budzić różne emocje. Od dziwnego niepokoju, po zachwyt nad tym, jak różne światy się na nim spotykają. Wyobrażam sobie, że gdybym był dzieckiem, powiedziałbym: „Ten pan ma dziwną czapkę!” A, no i te kolory — wow. Naprawdę grają na emocjach. Brązy i beże przeplatają się subtelnie z szarością. Taki trochę “mind-bending” obrazek. Z jednej strony odczuwam niepokój, ale także fascynację. Ta scena może być odbiciem przyszłości, może sztuką konceptualną, która mówi nam coś o nas samych. Totalny mix, ale działa świetnie.