Opis obrazu

Na obrazie dominują chłodne odcienie szarości, które pokrywają całą powierzchnię płótna. W tle widoczne są delikatne, geometryczne wzory, przypominające nitki splecione w skomplikowaną sieć. Centralną częścią kompozycji są poziome, czarne linie, które przyciągają wzrok swoją prostotą i powtarzalnością. Pojedyncze pociągnięcia pędzla tworzą warstwę faktury, nadając obrazowi wyrazistości. Widzimy, że artysta posłużył się technikami impastu, co dodatkowo wzbogaca doznania estetyczne. Obraz emanuje spokojem, ale i tajemniczością. Z jednej strony jest minimalistyczny, z drugiej wywołuje ciekawość, sugestię jakiejś ukrytej logiki. Można by rzec, że to swoisty kod do rozszyfrowania. Daje wrażenie, jakby artysta chciał nas zabrać w podróż przez cold and distant universe. Nie jest to dzieło, które daje odpowiedzi, raczej skłania do zadawania pytań. Odbiorca może poczuć pewien niepokój, zmieszanie, ale również intrygę. "To wygląda jak drabinka!" powiedziałoby dziecko. Swoją prostotą obraz może też wzbudzać refleksję nad uporządkowaniem, rytmicznością, czy też powtarzalnością dnia codziennego. Czy zawsze musimy iść tą samą ścieżką?