Opis obrazu

Na arkuszu o chłodnej bieli wisi portret boczny kobiety zamkniętej w pętli włosów. Gęste pasma rysowane tuszem tworzą prawie okrąg, połyskują smugami bieli i głębokiej czerni, jakby ktoś polerował je godzinami. Delikatna twarz, przymknięte oko, grube rzęsy, wydęte usta. Kompozycja spiralna, płynna, hipnotyczna, prowadzi wzrok po krzywych jak rzeka. Pani ma długie włosy i śpi. Atmosfera cicha, troche melancholijna, a jednocześnie ciepła. Linia jest precyzyjna, a kreskowanie gęste i równiutkie, co daje efekt silky połysku. Czuję spokój i tęsknotę, jakby wiatr już ucichł. To może być opowieść o schronieniu w sobie, o czułym milczeniu. Szczerze, chciałbym zostać w tym półmroku na dłużej. Patrzę i słyszę szelest papieru, jakby obraz oddychał powoli.