Opis obrazu

Na białym tle wiruje smukły koń, ciało wygięte w łuk, mięśnie modelowane tysiącami kropek i drobnym kreskowaniem. Monochromatyczne czernie i stalowe szarości dają połysk mokrej skóry, a grzywa rozlewa się w długie wstęgi, prawie jak dym. Kompozycja idzie po przekątnej, od ciężkiego zadu ku zaciśniętej pysku, co daje efekt wow. Atmosfera jest burzliwa, trochę senna, tuż przed skokiem. Styl łączy pointylizm z ilustracyjną precyzją, plus odrobina surrealu. Czuję dreszcz w plecach, serio, i lekki niepokój. Koń skacze jak rakieta i ma super włosy. To obraz o wolności i upartości, ale też kruchości, bo te cieniutkie linie prawie płoną. Myślę o wietrze, o galopie, o ucieczce, i aż chce się w to wejść, naprawde.