Opis obrazu

Na pierwszym planie stoi koń o smolistym grzbiecie, otulony rozbłyskami oranżu, fuksji i turkusu, z grzywą w kobaltowych pasmach, które wirują jak fale. Tło to gęsta mozaika różu, zieleni i żółci, grubo kładziona farba tworzy pagórki faktury, a plamy i chlapnięcia układają się w pulsujący rytm. Nad grzbietem migoczą mleczne, niemal skrzydlate owalne kształty. Atmosfera jest odlotowa, senna i trochę dzika. Styl ekspresyjny, z impastem, drippingiem i gestem, autor jedzie na pełnym gazie. Koń jest magiczny i świeci jak gwiazda. Czuję naprawde moc i nostalgię, jakby to był totem wolności. Ten obraz ma vibe snu po burzy, serio. Może mówi o wybuchu energii, o sercu, które już nie chce się chować. Patrzę i myślę, że świat bywa bardziej kolorowy niż pamięć.