Opis obrazu

Na jaskrawym tle czerwieni eksplodują plamy żółci i bieli, jak iskry. Pośrodku stoi tył starego auta, błękitnoszary kontur i pomarańczowe reflektory wycinają się z faktury, tablica VFS mruga. Koła mają zielonkawe cienie, a na dachu wyrasta coś jak liściasta korona, troche komiczne. Po bokach wysuwają pyski zwierzęta, po lewej lis, po prawej koń lub osioł, napięcie jak przed klaksonem. Kompozycja symetryczna, ale rozsadzana przez drip i rozbryzgi, powierzchnia wydaje się gęsta, niemal impastowa. Auto ma duże koła i jedzie szybko. Nastrój jest głośny, rozbiegany, ale podszyty nostalgią, jak wspomnienie pierwszej ucieczki w nocy. Styl łączy streetartową energię ze szkicową precyzją konturu, wchodzi spray, akryl, może szpachelka, wszystko bold. Widz czuję wibracje drogi, wolność miesza się z lekkim niepokojem, bo zwierzęta to jak duchy pobocza. Patrzę i myślę, że to rytuał odjazdu, codzienny, lecz magiczny, trochę krzywy i naprawde szczery. Chciałbym wskoczyć do środka, ale zostaję tu, w czerwonej chmurze, słuchając jak obraz trąbi.