Opis obrazu

Centralnie pędzi ciemny koń, wykrojony z chmur błękitu, a wokół eksplodują wachlarze czerwieni, żółci i zielonych rozbłysków, jakby niebo rozdarło się na kolory. Grube impasto i chropawa faktura łapią światło, widać rozpryski, gwiazdki z suchego pędzla, smugi idą promieniście, kompozycja to wybuch w zwolnionym tempie. Atmosfera napięta, ale radosna, taka między chaosem a zachwytem. Koń skacze jak rakieta. Czuję freedom i aż chce się oddychać szerzej. Autor łączy abstrakcję z symboliką ruchu, sugeruje ucieczkę i odrodzenie. Niekiedy farba jakby kruszy się, zostają porowate wyspy, mnie to kręci, bo jest żywe choć trochę krzywe. Patrzę i mam ciarki, galop przez pamięć i sny, daleko i naprawde.