Opis obrazu

Obraz przedstawia spokojny pejzaż, gdzie dominują stonowane kolory: miękkie brązy, delikatne zielenie i błękity. Na pierwszym planie widoczne są duże, zaokrąglone kształty, przypominające stogi siana czy wzgórza. Monotonia tego widoku jest przełamywana miękkimi pociągnięciami pędzla, które tworzą subtelną, niemal impresjonistyczną teksturę. Tło stanowi mglisty zarys miasta, z zanikającymi w oddali budowlami, które wydają się być jedynie majaczącym wspomnieniem cywilizacji. Atmosfera obrazu jest niezwykle spokojna, melancholijna. Widz czuje, jakby przechodził do innego, bardziej idyllicznego świata. Może nawet poczuć nutkę tęsknoty za tym, co znane. Jest to sposób na ucieczkę od rzeczywistości, odpoczynek dla zmęczonego umysłu. Ta sielanka wprowadza magiczną ciszę, która otula umysł, jak ciepły koc. Styl artysty jest swobodny, luźny. Technika impastowa dodaje obrazowi głębi poprzez grę świateł i cieni. Nie jest on perfekcyjny jak fotografia, ale ma w sobie to "something" wyjątkowe. Dzieło może budzić różne emocje; nostalgia, spokój, a nawet delikatny smutek. "Patrzę na to" - powiedziałby 7-latek - "i widzę miejsce, gdzie skaczą owce". Wywołuje dziwną, ale przyjemną refleksję, że czasem prostota obrazu jest najpiękniejsza. Obraz swoim nieformalnym tonem angażuje widza. Coś w nim powoduje, że chcesz wejść do środka i zostać tam chwilkę dłużej. Każdy pociągnięcie pędzla wydaje się prowadzić do kolejnej, ukrytej opowieści.