Opis obrazu

Na obrazie widać osobę w czerwonym płaszczu, która idzie samotnie po szerokiej ulicy, trzymając parasol. Miasto, w którym się znajduje, zdaje się być przytłaczające. Budynki po obu stronach ulicy jawią się jako szare, nieco zamazane sylwetki, przypominające postacie wędrujące w deszczu. Kolory są stonowane, z dominacją brązowych i szarych tonów, które dodają melancholijnego, trochę przygnębiającego nastroju. Niebo wygląda na zachmurzone, jakby za chwilę miało padać. Artysta wykorzystał technikę impastu, co sprawia, że tekstury są wyraźne, a powierzchnie obrazują chropowate zarysy budynków. Te grube pociągnięcia pędzlem nadają dziełu dynamiczny charakter i sprawiają, że widz czuje, jakby sam był w środku tego miejskiego krajobrazu. Chłodna atmosfera jest niemal namacalna, a samotność przechodnia wywołuje emocje. "I don't want to be alone," mogłoby pomyśleć dziecko, patrząc na tę scenę. Obraz wzbudza mieszane uczucia — z jednej strony spokój miejskiej codzienności, z drugiej przygnębienie samotności w tłumie. Osobiście, patrzę na to z nutą refleksji. Jakie historie kryją się za tymi pustymi oknami? Ileż to razy każdy z nas czuł się taką małą kropeczką w wielkim metrze?