Opis obrazu

Format całkowity wraz z ramą: 35×35 cm. Poranek ma smak jasnej kawy i ciszy, która jeszcze nie zdążyła się obudzić. Delikatne światło rozlewa się po twarzy, a filiżanka ogrzewa dłonie jak mały, złoty amulet. Obok — czarne futro, smugi rudości i para zielonych oczu, która widzi więcej, niż wypada o tej godzinie przyznać. Kot jest jak cień, jak myśl, która snuje się obok, ale niczego nie ocenia. Rozkwitające włosy w kolorze miodu przypominają promienie słońca, które dopiero przecierają oczy. Czerwone korale i suknia w drobne kropki wyglądają jak śniadanie z wiśni, światło rozlane na płótnie i obietnica dnia, który może być słodki albo spokojny — i nie trzeba wybierać. Obraz wykonano techniką impasto z użyciem farb olejnych nakładanych głównie szpachlą malarską. Faktura jest gęsta, tłusta i mocno wypukła, co sprawia, że światło naturalne „obraca się” po powierzchni farby, zmieniając intensywność kolorów w zależności od godziny i miejsca zawieszenia. Włosy bohaterki zbudowano z krótkich, dynamicznych impastów w odcieniach miodu, karmelu i pomarańczowego, dzięki czemu przypominają rzeźbione pasma, niemal dotykalne. Suknia w groszki została wykonana przy użyciu kontrastowych, drobnych impastów, które tworzą fakturalne, dekoracyjne akcenty. Kot, w przeciwieństwie do jasnej postaci, jest skonstruowany z ciemnych warstw fioletów, brązów i czerni, nakładanych szerokimi ruchami szpachli. Dzięki temu jego sylwetka pozostaje cięższa i bardziej plamowa, a intensywna zielona barwa oczu działa jak punkt skupienia w kompozycji. Tło utrzymane jest w żywych turkusach i błękitach, przecieranych i przełamywanych grubymi smugami impastu. Ma charakter abstrakcyjny — bardziej odczuwany niż przedstawiony — jak poranna mgiełka barw, zanim jeszcze rozmyje ją światło. Zdobiona złota rama podkreśla klasyczny charakter miniatury, kontrastując z nowoczesnym, ekspresyjnym impastem i nadając scenie lekko teatralny, elegancki ton.