Opis obrazu

Na płótnie gęstnieją trzy nachylone sylwetki, twarze jak rozpuszczone w ochrach i turkusie, z plamami pudrowego różu i siecią mlecznobiałych linii przecinających wszystko. Kompozycja jest sklejona jak w tańcu, ramiona przenikają się w elipsach, a tło drży jak mapa miasta. Chłód błękitu styka się z ciepłem brązów, co daje taki raw dysonans. To są trzy głowy które się tulą i świecą jak cukierki. Pociągłe pociągnięcia pędzla i przetarcia wyglądają na warstwowe, miejscami jakbys rysik i skrobanie zostawiły delikatne rysy. Styl miesza figurację z abstrakcją, formy powstają bardziej ze światła i prześwitów niż z twardego konturu. Atmosfera bywa cicha i chwiejna, trochę melancholia, ale i czułość, i ja to czuję pod skórą, naprawdęe. Obraz opowiada mi o opiece i kruchości, o splątaniu pamięci, i mimo drobnych rys budzi spokój albo niepokój zależnie od godziny.