Opis obrazu

Na płótnie migoczą trzy sylwetki, szkicowane białymi konturami i rozmazane jak wspomnienie. Po lewej cień w brunatnych tonach, w środku chłodna lilia z plamą granatu, po prawej koral i neonowy pomarańcz oplatają mięte. Tło chrzęści od zarysowań i cienkich rysek, widać warstwy farby, przecierki, jakby sgraffito. Kompozycja jest pionowa, pęknięta zielonym pasem, prowadzi wzrok niby ścieżką. Nastrój miesza czułość z niepokojem, trochę jak rozmowa która nie chce się skończyć. Te postacie wyglądają jak duchy i mają dziwne kolory. Artysta używa gestu, impastu i przezroczystych laserunków, zostawia oddech między plamami. To jest naprawde fizyczne malowanie, widać dłonie, pot, krótkie przerwy. Czuję dystans i bliskość, takie dziwne halo, one grają mi w środku. Dla mnie to opowieść o spotkaniu ciał i pamięci, o przechodzeniu z obecności w brak. Jeden akcent iskrzy jak glow i robi klik w oku.