Opis obrazu

Obraz tonie w zieleni i turkusie, od chłodnych mięt po ciemniejsze tony mchu. Po prawej rozkwita okrągła forma, jak słońce albo dmuchawiec, z promieniami rytymi w grubą, spękaną fakturę. Lewa strona cichnie, spływają po niej długie smugi, kilka kropel zatrzymało się jak na szybie. Kompozycja idzie z półmroku ku blaskowi, powolna, trochę skryta. Atmosfera jest mokra, przejrzysta, lekko melancholijna, soft. Czuję chłód, taki poranny, i trcohę nadziei. To wygląda jak wielki dmuchawiec, który robi puf i leci. Technika wydaje się mieszana, laserunki z przetarciami, impasto i zarysowania jak ślady paznokcia. Artysta gra ciszą, zostawia oddech między plamami. Widz może wpaść w stan dryfu, w półsen, albo przypomnieć sobie dno jeziora i własne, nie do końca złapane myśli.