Opis obrazu

Na płótnie dominują matowe zielenie od szałwi po oliwkę, przecięte skośnym pasem ochry. Po powierzchni wędrują cienkie czarne i rdzawe żyłki jak spękania w glinie, spod farb prześwituje mleczna mgła. Kompozycja jest oszczędna, ale akcent bold prowadzi wzrok jak drogowskaz. To wygląda jak wielka rzeka przez zielone pole. Nastrój jest cichy i kojący, choc pod spodem drży napięcie, jakby skały powoli pracowały. Artysta używa abstrakcji z nutą geologii, farba kładziona grubo i miejscami zdrapywana, sgraffito rysuje nieregularne linie. Ślady pędzla i ryty są troche surowe, dają patynę czasu i we mnie budzą nostalgię oraz lekkie mrowienie ciekawości. Dla jednych to mapa, dla innych fragment ciała albo pniak, dla mnie po prostu długa droga, co odchodzi w mleku.