Opis obrazu

Turkusy wlewają się w oliwkowe i piaskowe pasma, a przez całość biegną cienkie rysy jak mapy dróg. Kompozycja to szeroki horyzont z lekko przechylonym pasem zieleni i pionami, które trzymają całość w ryzach. Powierzchnia jest chropawa, z przetarciami i smugami, miejscami wręcz raw, jakby farba była zdrapywana nożem. Czuć impasto i suche pociągnięcia, trochę lazurów, trochę sgraffito. Nastrój półsennej ciszy po deszczu, gdzies nad wodą. To wygląda jak morze i trawa i chcę tam biec. Troche melancholii, ale też powietrzny spokój, taki co uspokaja oddech. Dla mnie to pejzaż pamięci, niepewny i naprawde intymny. No i proszę, niby abstrakcja, a uruchamia obrazy z dzieciństwa. Patrzę i myślę, że świat może się zmywać, a jednak zostają linie które nas prowadzą.