Opis obrazu

Na obrazie dominują przygaszone odcienie zieleni, brązu i błękitu, tworzące harmonijną, aczkolwiek nieco melancholijną kompozycję. Centralnym punktem jest ogromna muszla o spiralnym kształcie, stojąca na kamiennym wzgórzu, otoczona drobnymi, delikatnymi kamieniami. Obłoki na niebie poszarpane przez wiatr, zdają się płynąć leniwie, dodając wizji sennej atmosfery. Obraz emanuje spokojem, ale też nutką tajemnicy, jakby zapraszał do odkrycia ukrytego w nim symbolizmu. Artystyczny styl dzieła przypomina impresjonizm, z miękkimi, prawie niewidocznymi pociągnięciami pędzla. Widać tu finezję w użyciu światła i cienia, które subtelnie modelują kształty muszli. Patrząc na obraz, można poczuć zarazem osamotnienie i odwagę. To coś jak freedom, które odczuwa się na krawędzi nowej przygody. Dla mnie to jak opowieść o podróży, w której każdy krok przybliża do nieznanego. Coś jak wtedy, gdy twoje stopy ślizgają się po mokrym piachu na plaży. “Ślimak idzie powoli domku!” mógłby powiedzieć mały dzieciak. Czyż muszla nie wydaje się nieść jakiegoś ładunku emocjonalnego? Może to symbol obciążenia, które każdy z nas niesie. Obraz pozostawia pole do refleksji i jest na tyle otwarty, że każdy znajdzie w nim odrobinę siebie.