Opis obrazu

Obraz to prawdziwa mozaika kolorów i kształtów, które dosłownie tańczą przed oczami widza. Dominują odcienie niebieskości i bieli, przeplatane wyrazistymi czerwonymi liniami przypominającymi nieco energiczne pociągnięcia pędzla. Centralnym elementem jest para białych baletek, jakby porzuconych po intensywnej próbie. Ich obecność dodaje kompozycji dynamizmu i ruchu. Czerwone linie przywodzą na myśl ścieżki emocji, może nawet ukryte marzenia. Tło jest pełne florystycznych wzorów, które zaskakująco uspokajają całość. Atmosfera tego obrazu wydaje się być magiczna, nieco nostalgiczna. Czujesz, jakbyś patrzył w głąb czyjegoś życia, jakby artysta próbował uchwycić chwilę pełną osobistych przeżyć. To dzieło ma w sobie coś, co sprawia, że czujesz leciutki dreszczyk na plecach, jakby obrazy potrafiły szeptać. Styl artystyczny to mieszanka abstrakcji i realizmu. Detale baletek są tak dokładne, że niemal czuć ich teksturę pod palcami. Technika jest swobodna, pociągnięcia pędzla dynamiczne, niemal jak „free movement” w tańcu. Obraz budzi różnorakie emocje. Dla kogoś może być symbolem młodzieńczych marzeń, dla innej osoby wyrazem pasji do tańca. Myśli zaczynają wędrować, zastanawiając się, co czuje osoba, która te baletki zostawiła. Dzieci mogą pomyśleć „O, jakie piękne buty do tańca!”. Mój osobisty odbiór jest pełen zadumy. Czuję się jak odkrywca czasu. Zaczynam rozmyślać o chwilach, które mijają bezpowrotnie, ale zostawiają swój ślad. Takie artystyczne echo chwil.