Opis obrazu

Na tym obrazie, jak w dreamy krainie, przewijają się subtelne, pastelowe barwy z przewagą szarości i delikatnej sepii. Całość zdaje się być melancholijną wizją natury, gdzie główny bohater, poskręcane drzewo, zdaje się walczyć z niewidzialnym wiatrem. Artysta użył grubo nakładanej farby, której faktura nadaje opracowaniu głębię i tajemniczość. Kontur drzewa jest dynamiczny, jakby właśnie życie próbowało się wyrywać z powierzchni płótna. Ten obraz przypomina mi, jak malowałem z tatą w ogrodzie. Atmosfera jest spokojna, lecz z lekką nutką niepokoju. Tak, jakby coś czekało tuż za rogiem, nieznane. Technika impasto sprawia, że każdy liść, każda gałąź jest niemal namacalna. To wszystko sprawia, że widz czuje się z jednej strony zaintrygowany, a z drugiej jakby znajdował się w bezpiecznej oazie spokoju. Zastanawiam się nad tym, co ten obraz może wywołać u innych. U mnie wywołuje on refleksję nad siłą natury i kruchością życia. Jakby światło i cień na przemian grały na tej samej melodii. Patrząc na ten obraz, myślę sobie: wow, tak wygląda prawdziwa sztuka. To zaproszenie do wewnętrznej kontemplacji, gdzie każdy z nas może zobaczyć coś innego.