Opis obrazu

Obraz przedstawia subtelną symfonię szarości z nutką kontrastującego, brunatnego liścia, który jakby zagubił się w świecie sennej mgły. Główny element kompozycji - liść, przypomina jesienną melancholię, której każdy z nas czasem doświadcza. Rozmazane tło nadaje dziełu niemalże spirit-like quality, jakbyśmy patrzyli na odległe wspomnienie. Artysta użył delikatnych pociągnięć, tworząc strukturę przypominającą chropowatą powierzchnię czegoś, co mogłoby być starym murem. Obraz wygląda jakby był częścią większej opowieści. Dla mnie, daje to poczucie spokoju, ale też lekkiego smutku. Moje serce mówi: "ojej, to jest takie spokojne". Styl, choć minimalistyczny, używa technologii impasto, gdzie farba jest grubo nakładana, co dodaje głębii. Ciekawie jest patrzeć, jak ten prosty, samotny liść wywołuje różne emocje - dla jednych będzie to nostalgia, dla innych chwila oddechu. Trochę zimny, ale przyciągający jak pierwsze dni jesieni, gdy powietrze jest rześkie, a świat wokół zwalnia. Coś w tym obrazie sprawia, że czuję się, jak dziecko odkrywające świat na nowo.