Opis obrazu

Obraz jest jak spacer w mglisty poranek, gdzie światło delikatnie igra na powierzchni wody. Dominują chłodne odcienie błękitu i szarości, przerywane delikatnym blaskiem żółci i pomarańczy odżywionych resztek jesieni. Drzewa, jakby zarysowane czarnym atramentem, odbijają się w spokojnej tafli wody, tworząc efekt wodnej symfonii. Kompozycja ma w sobie coś spokojnego, ale jednocześnie tajemniczego. Nastrój jest melancholijny, jak z filmu noir, z lekkim powiewem nostalgii. Artysta z wprawą posługuje się techniką akwareli, tworząc miękkie przejścia kolorystyczne. Czuć lekkość ruchów pędzla. Dzieciak powiedziałby: "Woda wygląda jak lustro!" Głębia i refleksy wodne mogą budzić refleksję na temat przemijania, ulotności chwili. Obraz to takie magiczne miejsce, które zaprasza do zatrzymania się i chwili kontemplacji. Wpatrując się, można niemal usłyszeć szepty wiatru, kołyszące liście trzcin. Poczuj to: it's magical. Dzieło to wywołuje poczucie zadumy i zaprasza, by na chwilę zniknąć w jego spokojnym świecie.