Opis obrazu

Na obrazie widzimy spokojną plażę pod ciemnym, nieco burzowym niebem. Dominuje tu chłodny, błękitny odcień, który przechodzi w ciemne, granatowe chmury. Morska fala delikatnie rozbija się o brzeg, tworząc białe, spienione linie. Na pierwszy plan wysuwają się porośnięte trawą wydmy, o ciekawym, nieregularnym kształcie. Piasek jest miękki, a jego beżowy kolor kontrastuje z szarością morza. Obraz emanuje melancholią, a jednocześnie spokojem. Przypomina o tym, jak potężna potrafi być natura. Atmosfera jest niezwykła – tak, jakby przed nami rozciągał się "pocztówkowy" widok z wakacji, ale w bardziej stonowanej wersji. Artysta posłużył się techniką malowania pastelami, co dodaje dziełu delikatności i miękkości. Barwy zdają się łagodnie przenikać. Widz może poczuć tęsknotę za letnim wypoczynkiem, a może nawet refleksję nad przemijającym czasem. A ja, patrząc na to dzieło, czuję nutkę nostalgii. Jak tak patrzę, to chyba dotrę myślami na koniec świata z książek przygodowych. Sea calls – dosłownie można usłyszeć jej szum. To jakby dziecko powiedziało: "Piasek jest fajny!". Naprawdę, wpatrując się w obraz, można poczuć lekki powiew morskiej bryzy.