Opis obrazu

Obraz emanuje kolorową energią, przenikającą przez całą scenę muzyczną. Dominuje tu zieleń, czerwień i żółć, które tworzą istny kalejdoskop kolorów. Centralna postać w białej sukni gra na skrzypcach, otoczona przez różnorodnych muzyków, co nadaje kompozycji dynamizmu. Atmosfera jest żywa, jakby zaraz miała wybuchnąć symfonia dźwięków. Styl dzieła przypomina nieco prymitywizm z jego prostotą form i wyrazistością kolorów. Artysta zastosował intensywne barwy i wyraźne kontury, które mocno oddzielają postacie od tła, nadając im niemalże teatralnego wymiaru. Widać tu pewną nonszalancję w detalach, jakby to był moment zamrożony w locie, "in the heat of the moment". Obraz budzi emocje, od radości po nostalgię, a wszystko to przez uchwyconą chwilę wspólnego muzykowania. Patrząc na niego myśli krążą wokół wspomnień letnich nocy, gdy czas płynie wolniej. "A ja lubię jak grają na skrzypcach!" to zdanie, które mogłoby wypowiedzieć dziecko patrzące na tę scenę pełną dźwięków. Każdy widz może zobaczyć tu coś innego, może poczuć zapach łąki albo usłyszeć śmiech dobiegający gdzieś z oddali. Obraz, mimo swego pozornego chaosu, przyciąga i nie pozwala oderwać wzroku.