Opis obrazu

Na obrazie widzimy dwie postacie siedzące razem, otulone błękitno-turkusowymi odcieniami, które przypominają letnie niebo odbite w wodzie. Proste linie i delikatny zarys twarzy nadają scenie minimalistyczny, ale głęboko emocjonalny charakter. Kompozycja jest nieco nieregularna, co dodaje dynamiki. Całość wypełnia subtelne wrażenie spokoju i bliskości, a jednocześnie ma się wrażenie pewnej intymności, jakbyśmy podglądali cichy moment. Technika użyta przez artystę wydaje się być mieszanką akwareli i lekkiego szkicu atramentem, co nadaje całości lekkości. Czy te postacie znalazły się w środku jakiejś magii? Hmm, może. Kolorystyka ograniczona do kilku barw pozwala skupić się na emocjach. To uczucie "serenity" rozsiewa się na wszystkich oglądających. Dziecięca myśl pojawia się: "Te panie pewnie się przytulają, bo jest im zimno." Obraz może wywołać refleksję nad ulotnością chwil spędzonych z bliskimi oraz nad znaczeniem obecności drugiej osoby. Całość wydaje się mówić o ciszy, która może być krzykiem - krzykiem miłości i poczucia bezpieczeństwa. Spoglądając na tę scenę, łatwo odnaleźć własne wspomnienia i emocje. Czy jest to tylko obraz, czy część większej historii?