Opis obrazu

Obraz przedstawia subtelną sylwetkę kobiety, siedzącej na krześle, uchwyconą w delikatnych odcieniach szarości i czerni. Tu mamy piękną zabawę światłocieniem, gdzie plamy szarości płynnie przechodzą w głęboki czern. Linia jest swobodna, a kompozycja otwarta, co daje wrażenie lekkości i swobody. Artystka (albo artysta) sięgnął po technikę akwarelową, łącząc ją z kreską przypominającą tusz. Dzieło emanuje spokojem i pewną melancholią, jakby modelka dryfowała gdzieś myślami. Może właśnie o codziennych troskach, a może o marzeniach. To jakby szept w ciszy. Fajne, prawda? Obrazy tego typu często wzbudzają refleksję nad ulotnością chwili. Taka „nostalgia in ink”, która sprawia, że chcemy zatrzymać się na chwilę. Każdy z nas może poczuć inne emocje, jedna osoba zobaczy spokój, inna smutek. Mnie, osobiście, zauroczyła ta subtelna prostota, która jednak kryje w sobie głęboki przekaz. Dzieci by mogły powiedzieć: „Ona siedzi i marzy!”. I chyba coś w tym jest. Obraz budzi tęsknotę za chwilami zatrzymanymi w czasie, gdzieś na granicy jawy i snu.