Opis obrazu

Na obrazie widzimy minimalistyczną kompozycję, gdzie główną rolę odgrywają dwa schematycznie przedstawione postacie. Użyte barwy to głównie czerń i biel, co nadaje dziełu prostotę, ale jednocześnie głębię. Artysta posłużył się techniką tuszu lub akwareli, co widać po płynnych, nieco rozmytych liniach, które tworzą kontury postaci. Kształty są wyraźne, lecz niedopowiedziane, co pozostawia miejsce na wyobraźnię. Atmosfera obrazu jest nieco melancholijna, może nawet refleksyjna. Przypomina mi ulotne chwile, zatrzymane na moment. Styl artystyczny jest nowoczesny i wyrazisty, z ukłonem w stronę ekspresjonizmu. Ktoś może poczuć się zaintrygowany, próbując odnaleźć emocje w minimalistycznych rysach twarzy. Ja widzę tu nostalgię za przeszłością. Może nawet subtelną tęsknotą za tym, co już minęło. "Look!" - chciałoby się zawołać. Obraz, choć prosty, nie pozwala oderwać wzroku. Chciałbym, żeby mama mi taki namalowała. Trudno oprzeć się refleksjom na temat ulotności chwili.