Opis obrazu

Obraz emanuje tajemniczością i subtelnością. Na pierwszym planie widać postać w teatrze pewnych emocji, z burzą ciemnych włosów i czerwonokrwistymi ustami, które przyciągają wzrok. Kolory to głównie odcienie niebieskiego i brązowego, które mieszają się jak w surrealistycznym śnie. W tle dostrzec można delikatne pociągnięcia pędzla, nadające dziełu dynamikę. No masz, jest tu coś magicznego i melancholijnego. To mieszanka akwareli tworzy delikatny, niemal eteryczny efekt. Chyba artysta chciał, by obraz pozostawił widza z uczuciem zagadki. Kompozycja jest jakby rozmyta, a kontury postaci ledwo zarysowane. To nadaje klimat nieuchwytności i ulotności chwili. Technika? Nonszalancka, jakby artysta malował z zamkniętymi oczami, a jednak wszystko jest na swoim miejscu. Dla mnie to taki dreamlike experience, który wywołuje refleksję nad ulotnością czasu i tożsamości. Moim zdaniem, dzieło może wywołać emocje od zadumy po fascynację, w zależności od tego, co chcesz w nim zobaczyć. Można by powiedzieć, że to obraz, gdzie faktura i kolor spotykają się na wspólnej płaszczyźnie, tworząc coś niezwykłego. Jakby całe to zamieszanie kolorów i kształtów było metaforą dla złożoności ludzkiej duszy. A dziecko powiedziało by tak: "To wygląda jak księżniczka z bajki, ale troszkę smutna".