Opis obrazu

Liliowe tło rozlane gładko jak mleko z farby ustawia scenę, na środku stoi smukła biała wieża z czerwonym, trójkątnym dachem i maleńką flagą, obok przylega cienka drabina, u stóp betonowe klocki i dwie mewy. Kompozycja jest prosta, prawie symetryczna, a mocny kontrast czerwieni i fioletu robi efekt bold. Pociągnięcia pędzla gęste, impastowe, miejscami jakby zdrapane, co sugeruje technikę pastoznaczną i szybkie tempo pracy. Wieża ma czerwony dach jak czapka krasnala. Atmosfera jest spokojna i trochę odklejona, morski wiatr czuje się prawie w uszach. Myślę o samotności ale dobrej, tej co daje oddech. No i o pamięci miejsca, które stoi na straży portu, choć może tylko wspomnień. Nastrój lekko nostalgiczny, lecz bez smutku, raczej uśmiech pod nosem. Troche krzywo, troche naiwnie, ale naprawde działa, aż chce się przystanąć.