Opis obrazu

Obraz tonie w skali szarości, od popielu po grafit, z gęstym skupiskiem drzew po prawej i szeroką, mleczną wodą u dołu. Poziome smugi budują horyzont, a pionowe impasty i ślady szpachli rysują korony, z których spływają cieniutkie pnie. Po lewej prawie czyste powietrze, negatyw przestrzeni równoważący ciężar lasu. Panuje poranny chłód, cisza jak po pierwszym śniegu, trochę nostalgii. Ja słyszę wręcz stillness. Styl hybrydowy, między minimalizmem a pejzażową abstrakcją, laserunki mieszają się z grubą fakturą, miekko i troche szorstko. To jest las i jest dużo szarych drzew i woda. Czuję spokój i małe ukłucie samotności, jak przed rozmową, i myślę że właśnie to mnie tutaj trzyma.