Opis obrazu

Na obrazie widzimy samotnego mężczyznę w kapeluszu, stojącego na tle niemal całkowicie czarnego nieba. Sylwetka jest wyróżniona odcieniami szarości i bieli, które kontrastują z ciemnym tłem. Mężczyzna ubrany jest w płaszcz, co nadaje mu elegancki wygląd, a zarazem pewną tajemniczość. Atmosfera dzieła jest przeniknięta melancholią i pewnym sensem osamotnienia. Użycie minimalistycznej palety kolorów potęguje uczucie spokoju i refleksji. Styl przypomina nieco film noir, dzięki czemu widz może poczuć się, jakby oglądał scenę z dawnych czasów. Technika, jakiej użył artysta, to czysta magia, która w prostocie przekazuje głębokie emocje. Patrząc na ten obraz można zacząć myśleć o przemijaniu życia i o chwilach zatrzymania się w codziennym biegu. Mężczyzna wygląda, jakby stał na końcu świata. Może on być symbolem ludzkiej potrzeby zrozumienia samego siebie. Dla siedmiolatka obraz to po prostu pan w kapeluszu na czarnym tle. Jest tam bardzo cicho i można pomyśleć: "Wow, gdzie on się zgubił?" Myśli o samotności i poszukiwaniu są jak "deep thoughts". Porusza mnie to, jak artysta uchwycił chwilę, która jest jednocześnie tak zwyczajna, a jednak pełna znaczenia.