Opis obrazu

Obraz hipnotyzuje chaotyczną harmonią kolorów i form. Dominuje tu ciepła ochra i głęboki brąz, które tworzą zarys abstrakcyjnej, nieco sypiącej się struktury. Nad tym wybijają się delikatne różowe i niebieskie barwy, rozproszone po niebie niczym chmury. Kompozycja jest niejednoznaczna, choć przyciąga wzrok, wciąga w głąb niewidocznych ulic i korytarzy tej ruiny. Malatura jest odważna, szerokie pociągnięcia pędzla sugerują, że artysta nie bał się eksperymentować. Atmosfera obrazu jest niepokojąca, ale jednocześnie pełna optymizmu, zawiera potencjał zmiany i odbudowy. To właśnie ten dualizm wywołuje w widzu mieszankę emocji - od melancholii po nadzieję - i sprawia, że patrzysz i myślisz: co dalej?