Opis obrazu

Obraz jest ekspresyjną kompozycją pełną mocnych, emocjonalnych barw i dynamicznych pociągnięć pędzla. Dominują tu głębokie odcienie czerni oraz szarości, które tworzą intensywne tło, z którego wyłaniają się ciepłe akcenty żółci i błękitu. Centralna postać, ukazana w migotliwy sposób, spogląda w dal, wzbudzając uczucie tajemnicy i pewnej nostalgii. Technika, jaką posłużył się artysta, to rzecz jasna, abstrakcyjny ekspresjonizm, co widać po odważnych, niewyraźnych kształtach i gwałtownych liniach, jakby obraz był tworzony w przypływie emocji. Atmosfera dzieła jest melancholijna, niemalże medytacyjna. Można poczuć zatrzymany oddech, chwilę zatrzymaną w czasoprzestrzeni. Dzieciak powiedziałby pewnie: „Ktoś tu rysował z zamkniętymi oczami!” Te przemyślane, ale jednocześnie chaotyczne pociągnięcia pędzla sprawiają, że obraz wydaje się „alive”, jakby żył swoim własnym życiem. To sztuka, która zmusza widza do refleksji nad przemijaniem, ulotnością chwili. To płótno wywołuje we mnie pewną refleksję nad ludzką naturą – jak często odwracamy twarz od rzeczywistości, by schronić się we własnych myślach. Kompozycja wprowadza odbiorcę w stan, w którym zastanawia się nad własnymi uczuciami i pragnieniami, czuje ciężar samotności, lecz jednocześnie nadzieję na odzyskanie spokoju ducha.