Opis obrazu

Obraz emanuje dynamiczną feerią kolorów, które wirują jakby w tanecznej ekstazie. Dominują odcienie różu, fioletu i pomarańczu, krzyżujące się na ciemnym tle, tworząc niemal salę balową skąpaną w półmroku. Wydaje się, że artysta użył techniki impasto, kładąc farbę grubo, tworząc strukturę przypominającą falujące włosy. Linie są swobodne, pełne energii, malowane z gestem, co dodaje dziełu spontaniczności, a nawet chaotyczności. Atmosfera jest nieco tajemnicza, jakbyśmy zaglądali za kurtynę, odkrywając ukryte emocje. Trochę przeraża, trochę fascynuje, nie można oderwać wzroku. Patrząc na to dzieło, można poczuć ekscytację i pytanie, co właściwie się przed nami dzieje. Może to być obraz chaosu myśli lub burzy emocji — każdy widzi coś innego. Styl można by określić jako ekspresjonistyczny, z nutą abstrakcji. Przypomina mi to dzikie, nieokiełznane dreams, pełne niespodzianek. "To wygląda jak duszki!" mogłoby wykrzyknąć dziecko, bo i rzeczywiście, kształty mogą przypominać tajemnicze postaci. Osobiście, czuję, że obraz jest jak sinfonia kolorów, harmonijna w swoim nieporządku, dająca do myślenia i pozostawiająca ślad w pamięci.