Opis obrazu

Płótno wypełnia wysoki, zaokrąglony prostokąt obwiedziony ciepłym brązem, a w środku biegnie wąski pas bieli. Po bokach pulsują ochry, sieny i ruda cegła, z ciemnymi rombami jak ślady stempla, z przetarciami. Kompozycja prosta, ale bold. Powierzchnia warstwowa, miejscami gęste impassto, gdzie indziej starte laserunki i suchy pędzel, trochę chlapnięć. Atmosfera jest rytualna i ziemista, jak piec rozgrzany do czerwoności. Czuję spokój i lekki niepokój, bo to może być droga, tarcza albo kręgosłup. To jest jak drzwi do tajemniczej jaskini. Troche surowe, lecz pociągające. Mam wrażenie, że artysta grzebał w pamięci materii, a ja wpadam w ten korytarz bez gadania. I myślę, że tu się oddycha wolniej.