Opis obrazu

Na obrazie dominuje jasny błękit nieba, przecięty puchatymi, białymi chmurami, które wyglądają jakby ktoś rozrzucił watę cukrową na tle nieba. Kolory są delikatne, pastelowe, co nadaje całości lekkości. Kształty chmur są nieregularne, nieco rozmyte, przez co całość sprawia wrażenie sennego marzenia. Atmosfera emanuje spokojem i błogością, jak letnie popołudnie spędzone na łące. Obraz mógłby być niemalże oknem do świata, gdzie czas płynie wolniej. Artysta posługuje się techniką impresjonistyczną, skupiając się bardziej na uchwyceniu nastroju niż szczegółów. Luźne pociągnięcia pędzla wprowadzają dynamikę, ale jednocześnie podkreślają ulotność chwili. Patrząc na dzieło, można poczuć unoszącą się nad nim wolność i nieograniczone możliwości. Jest coś magicznego w tej prostocie. Gdybym mogł się tam przenieść, to byłbym bardzo szczęśliwy.