Opis obrazu

Na obrazie widzimy masywny pień drzewa, który dominuje całą kompozycję. Otaczają go gęsto splecione gałęzie, tworząc labiryntowy splot barw. Przeważają tutaj ciemne, stonowane zielenie i brązy, które od razu przywodzą na myśl tajemniczy las. Poszczególne pociągnięcia pędzla są wyraźne, wręcz impastowe, co nadaje obrazowi tekstury i głębi. To takie "wow", jak mówiłbym dzieciak. Artysta posługując się techniką olejną, z powodzeniem oddaje klimat natury i spokoju, który emanuje z obrazu. Obraz ma w sobie coś melancholijnego. Może dlatego, że przypomina mi chwile spędzone samotnie w górażach, z dala od zgiełku. Jest tak jakby czas się zatrzymał, a przyroda opowiadała swoją szeptaną historię. Widzimy tu zarówno chaos, jak i harmonię. Emocje jakie wywołuje to, zależnie od patrzenia, mogą być różnorodne: od poczucia zagubienia po ukojenie. Tak bardzo, bardzo spokojnie. Trochę przypomina to „serenity” w angielskim wydaniu. Ogólnie rzecz biorąc, to dzieło to taka ucieczka do dzikiej, nieujarzmionej przyrody, pełnej tajemnic i nieodkrytych ścieżek.